Ο ΚΛΟΟΥΝ

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΚΛΟΟΥΝ

Ο ΚΛΟΟΥΝ

Τον κόσμο βλέπει                                          

φωνάζει δυνατά

«Με λένε κλόουν

 τηγανοπατατά»

Γελάει τρέχει

 ψηλά χοροπηδά

σκοντάφτει πέφτει

και μένει εκειδα!

Τον κόσμο βλέπει

 και λέει σιγανά

«με λένε κλόουν

σαλτσομακαρονά »

Μα να που πάλι εδώ

 και εκεί πηδά

τη μύτη πιάνει

και έτσι τραγουδά

«Αντίο φίλοι

σας αποχαιρετώ

σκοντάφτω πέφτω

σε τούρτα παγωτό!»

Ο κλόουν αποτελεί για όλους μια φιγούρα γεμάτη ευαισθησία, αθωότητα και αγάπη. Έχοντας λοιπόν ως αφορμή το τραγούδι του κλόουν του Γιώργου Μαρίνου,  το οποίο παρακολουθήσαμε οπτικοποιημένο και μελοποιημένο από το 2ο Δημοτικό σχολείο Αλεξανδρούπολης, περιγράψαμε τα συναισθήματα που νιώσαμε, επιχειρήσαμε να γίνουμε οι ίδιοι κλόουν μέσα από παιχνίδια δραματοποίησης ,διαβάσαμε από ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΚΛΟΟΥΝ (επίσης του Γιώργου Μαρίνου) το έργο ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΚΑΙ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ και τέλος δημιουργήσαμε τους δικούς μας κλόουν από χαρτόνι για να μας μείνουν για πάντα αξέχαστοι.

Όπως η ζωή των κλόουν και η προσφορά τους είναι ξεχωριστή , το ίδιο ξεχωριστή υπήρξε και για μας η σημερινή ημέρα. Πάντα τέτοια!