Δευτέρα 16 Μαΐου 2016

ΣΧΟΛΙΚΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ

Α) ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΑΓΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΑΦΗ ,ΤΗ ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΚΑΙ ΤΗ  ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ 

Β) Ο ΜΥΤΟΓΚΑΣ (της Ειρήνης Καμαράτου- Γιαλλούση)


 Στα πλαίσια της παρουσίασης του προγράμματος Αγωγής Υγείας με θέμα τον σχολικό εκφοβισμό, αποφασίσαμε με τα παιδάκια της Β2 του 6ου Δ.Σ.Κερατσινίου, να παρουσιάσουμε στους γονείς αλλά και σε όσους /ες από τη σχολική μονάδα το επιθυμούσαν , παιχνίδια στην αυλή του σχολείου, που έχουν σαν σκοπό να προάγουν την επαφή, τη γνωριμία και κυρίως τη συνεργασία ,μειώνοντας τον ανταγωνισμό και την επιθετικότητα.

 Σας παραθέτουμε στη συνέχεια μερικά από αυτά τα παιχνίδια :

1.            «Σαρανταποδαρούσα». Ζητάμε από τα παιδιά να σταθούν το ένα δίπλα στο άλλο, σε μια ευθεία γραμμή, να ανοίξουνε σε διάσταση τα πόδια, να κάμψουν το κορμό τους εμπρός, να βάλουν τα χέρια ανάμεσα στα πόδια και να πιαστούν με τα χέρια των διπλανών τους. Με αυτή τη τοποθέτηση, πρέπει να προσπαθήσουν να διανύσουν μια συγκεκριμένη απόσταση, χωρίς όμως να «σπάσει» η σαρανταποδαρούσα. Η διαδρομή μπορεί να είναι παράλληλη ή κάθετη στις γραμμές του γηπέδου.

               2.     «Μικρά τρενάκια». Τα παιδιά γίνονται ζευγάρια ο ένας πίσω από τον άλλον.Ο   συνασκούμενος πιάνει τον πρώτο από την μέση. Τα «τρενάκια τρέχουν στην αυλή και            με το σφύριγμα το πίσω παιδί έρχεται μπροστά, ώστε να γίνει ο καινούριος οδηγός                στο τρένο. Ανάλογα μπορεί να παιχτεί ζητώντας από τα παιδιά να γίνουν τριάδες ή              τετράδες.

3.           «Το μεγάλο φίδι». Όλη η τάξη είναι πιασμένοι σε ένα μεγάλο σκοινί που να τους δίνει τη δυνατότητα να έχουν μία μικρή απόσταση μεταξύ τους. Ο πρώτος οδηγεί τους υπόλοιπους σε μια διαδρομή με πολλούς ελιγμούς. Με το σφύριγμα το φίδι, θα υποθέσουμε, ότι βρίσκεται σε κίνδυνο και θα πρέπει να καθίσει κάτω. Το παιγνίδι συνεχίζεται μ’ αυτό τον τρόπο, όσο το ενδιαφέρον των παιδιών κρατιέται αμείωτο. Παραλλαγή: Κάθε παιδί μπαίνει μέσα σε ένα στεφάνι, αλλά θα κρατιέται από το στεφάνι του μπροστινού του και το δικό του θα το κρατάει ο πίσω συμπαίκτης.

4.            «Η ουρά του χαρταετού». Όλοι οι παίκτες τοποθετούνται στη σειρά ο ένας πίσω από τον άλλο, με τα χέρια πιασμένα από τη μέση του μπροστινού τους. Το τελευταίο παιδί είναι η ουρά του χαρταετού και βάζει ένα μαντήλι στη πίσω τσέπη του ή στη μέση. Με το σφύριγμα η κεφαλή του χαρταετού αρχίζει να κυνηγά την ουρά της, προσπαθώντας να αρπάξει το μαντίλι, κάτι στο οποίο η ουρά αντιστέκεται. Όταν το κεφάλι καταφέρει να πιάσει την ουρά, γίνεται η καινούρια ουρά, αφήνοντας ένα νέο κεφάλι.
5.           «Το δίχτυ του ψαρά». Μια μεγάλη ομάδα παιδιών είναι πιασμένοι από τα χέρια και προσπαθεί να περικυκλώσει τους άλλους με σκοπό να τους εγκλωβίσει. Οι αιχμάλωτοι ενώνονται με τη μεγάλη ομάδα. Το παιχνίδι τελειώνει όταν η ενωμένη ομάδα (το δίχτυ) πιάσει όλα τα ελεύθερα παιδιά (ψάρια).
 6.            «Φωλίτσες». Σε μια οροθετημένη περιοχή μερικά παιδιά επιλέγονται για κυνηγοί. Με το σφύριγμα τα υπόλοιπα παιδιά τρέχουν να αποφύγουν το πιάσιμο των κυνηγών. Όταν κάποιος πιαστεί, πρέπει να παγώσει στη θέση του (να σταθεί ακίνητος με τα χέρια ψηλά). Για να ξεπαγώσει πρέπει δύο παιδιά, τα οποία δεν έχουν πιαστεί, να πιαστούν με τέτοιο τρόπο ώστε να έχουν τον πιασμένο στο κέντρο.
            7.            «Μεταφορά τραυματισμένου». Τα παιδιά γίνονται δυάδες και ένας ελαφρύς μαθητής καθορίζεται ως « τραυματισμένος» ο οποίος πρέπει να μεταφερθεί σε ένα συγκεκριμένο σημείο που υποθετικά είναι το νοσοκομείο. Όλες οι δυάδες πραγματοποιούν τη διαδρομή με τη σειρά τους.
8.            «Το άγγιγμα». Τα παιδιά τρέχουν σε ένα οροθετημένο χώρο σκορπισμένα και όπου θέλει το καθένα. Καθώς τρέχουν ο εκπαιδευτικός φωνάζει «χέρι - χέρι». Τότε τα παιδιά πρέπει να τρέξουν, να βρουν ένα άλλο παιδί και να ενώσουν τα χέρια τους. Το παιχνίδι συνεχίζεται αλλάζοντας τις φραστικές εντολές σε «μύτη - μύτη, αυτί - αυτί, μάγουλο - μάγουλο, πλάτη - πλάτη, γόνατο - γόνατο».
9.            «Νησάκια και ναυαγοί». Τοποθετούνται στο έδαφος στεφάνια σε αριθμό μικρότερο από τον αριθμό των παιδιών. Τα παιδιά τρέχουν πάλι σκορπισμένα και με το σύνθημα «δύο - δύο» πρέπει να μπουν δύο μέσα σε κάθε στεφάνι και να αγκαλιαστούν. Παρόμοια το παιχνίδι συνεχίζεται, αλλάζοντας κάθε φορά τον αριθμό των παιδιών που πρέπει να μπει μέσα στο στεφάνι.



 πηγή:





Ο ΜΥΤΟΓΚΑΣ
(ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΜΑΡΑΤΟΥ –ΓΙΑΛΟΥΣΗ)
Με λένε Μιχάλη, αλλά στο σχολείο με φωνάζουν Μυτόγκα, μαντεύετε  γιατί;
Επειδή έχω μύτη μεγάλη και στραβή.
…κι η δασκάλα να εξηγήσει προσπαθεί: <<  Αυτό που έχει σημασία είναι η εμφάνιση η εσωτερική>>.
Μα εγώ στʼ αλήθεια απορώ.
Τι να σημαίνει άραγε αυτό;
Αν έχεις δηλαδή όμορφη καρδιά ή κόκκαλα  γερά…είσαι όμορφος εσωτερικά;
Τη μαμά μου ευθύς ρωτώ και απάντηση παίρνω στο λεπτό:
<<Αγάπη μου γλυκιά, όταν έχεις αισθήματα καλά, τότε έχεις καλή καρδιά κι όλος ο κόσμος σε αγαπά>>.
Νομίζω πως κατάλαβα καλά. Για να δείχνω ότι έχω αισθήματα καλά , θα χαμογελάω πλατιά.
Έτσι , όλοι θα με θαυμάσουν και τη μεγάλη μου μύτη θα ξεχάσουν…
Πήγα λοιπόν στο σχολείο με ένα χαμόγελο πλατύ, μα άρχισε πάλι η κοροϊδία και εγώ πήγα να μιλήσω στην κυρία…
<<Δεν φτάνει που έχεις μύτη μεγάλη και στραβή, τώρα έγινες και καρφί;>> Με ρώτησε αμέσως ένα παιδάκι στην αυλή.
Μα τι να κάνω ; ΤΙ;
Μήπως να κεράσω όλους γλυκά, καραμέλες και ζαχαρωτά;
<<Παιδιά ο Μυτόγκας έφερε γλυκά !>>
Μα αντί ένα <<ευχαριστώ>> να πουν , άρχισαν πάλι μυτόγκα να με αποκαλούν.
Θύμωσα και εγώ πολύ και τις καραμέλες πήρα πίσω στη στιγμή.
Μήπως να προσφέρω τη βοήθειά μου , όπως οι γιατροί του κόσμου, που δουλεύουνε σκληρά χωρίς να παίρνουνε λεφτά…
Την επόμενη μέρα στου σχολείου την  αυλή ευκαιρία μοναδική!
Φίλος πέφτει και το γόνατο χτυπάει. Τρέχω ευθύς και πάνω στην πληγή βάζω ιώδιο πολύ…
κι ακούγεται τότε μια κραυγή:
<<Σταμάτα, Μυτόγκα, ΜΗΗΗΗ!>>
Και μια μέρα ξαφνικά, κοριτσάκι ντροπαλό έρχεται στο σχολειό.
Έχει το ένα του πόδι πιο κοντό και είναι μάλλον σκυθρωπό.
Σκέψη κάνω θλιβερή :<<Ωχ, ωχ,ωχ! Τώρα θα κοροϊδεύουν και αυτήν>>.
Ευθύς τρέχω εγώ κοντά της , φίλος της γίνομαι καλός και πολύ υποστηρικτικός.
Η καινούρια μου φίλη άρχισε σιγά σιγά να χαμογελάει και μια μέρα που ποτέ δε θα ξεχάσω μου λέει τρυφερά:
Έχεις μυτούλα πολύ γλυκιά…
Μου σκάει κι ένα γλυκό φιλί και γίνομαι κόκκινος από ντροπή…
Από κείνη την ημέρα όλα άλλαξαν για μένα: Κανείς δε με λέει πια Μυτόγκα, με φωνάζουν Μιχάλη ή Μιχαλιό και για την καλή μου την καρδιά, μου έδωσαν και μετάλλιο χρυσό.
Και έζησε ο Μιχάλης καλά κι εμείς καλύτερα…    



ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΓΙΟΡΤΗΣ ΜΑΣ

ΟΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΓΑΠΗ



Όπου υπάρχει αγάπη...
Άνοιξ' την καρδιά σου, εγώ είμαι εδώ.
Στα προβλήματά σου για να σου σταθώ,
στη νυχτιά , στο σκοτάδι, θα 'μαι φως και σημάδι, θα΄ρθω να σε βρω,
να σου πω μη φοβάσαι, πια μονάχος δε θα ΄σαι. Θα ΄μαι εδώ! 

Όλοι μαζί εμείς θα φτιάξουμε, έναν κόσμο απ’ αγάπη κι ελπίδα,
με χρώματα ουράνια θα βάψουμε τη ζωή μας, ν’ αλλάξει σελίδα.
Χέρια σφιχτά θα ενώσουμε κι οι καρδιές θα κερδίσουν τη μάχη,
στην προσευχή θ’ ανταμώσουμε μοναχά σαν υπάρχει αγάπη. 

Δως μου τα όνειρά σου ξέρω να σου πω
πως θα τα πετύχεις μ’ ένα μυστικό
φτάνει εσύ να πιστεύεις, πάντα να γυρεύεις μέσα στην ψυχή
της αγάπης το θαύμα, ξεπερνά κάθε τραύμα και πληγή.

Όλοι μαζί εμείς θα φτιάξουμε, έναν κόσμο απ’ αγάπη κι ελπίδα,
με χρώματα ουράνια θα βάψουμε τη ζωή μας, ν’ αλλάξει σελίδα.
Χέρια σφιχτά θα ενώσουμε κι οι καρδιές θα κερδίσουν τη μάχη,
στην προσευχή θ’ ανταμώσουμε μοναχά σαν υπάρχει αγάπη. 

ΛΟΥΛΟΥΔΟΚΟΣΜΟΣ





ΛΟΥΛΟΥΔΟΚΟΣΜΟΣ
Να ‘ταν ο κόσμος μας περβόλι κι εμείς αδελφωμένοι όλοι,
σαν τα λουλούδια πλάι-πλάι, ο ένας τον άλλο να αγαπάει.

Να μην υπάρχει περηφάνια, τι μενεξέδες, τι γεράνια,
συντροφιασμένοι εμείς και φίλοι, περικοκλάδες και τριφύλλι.(2)

Να ‘ρθει μια αυγή να μας φωτίσει, δίχως πολέμους, δίχως μίση,
να ‘ρθει μια μέρα να χαράξει κι όλο τον κόσμο ν’ αλλάξει.



ΓΛΥΚΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΑΚΙ






ΓΛΥΚΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΑΚΙ
Γλυκό καλοκαιράκι αγαπημένο
με πόση εγώ λαχτάρα σε προσμένω
γλυκό καλοκαιράκι χαρωπό
αχ πόσο σ’αγαπώ
Να τρέξω πάλι στις χρυσές ακρογιαλιές
στη θάλασσα να κάνω χίλιες σκανταλιές
το κύμα ν’αψηφάω το ψηλό
αχ, πόσο το ποθώ

Στην εξοχή να πάω τη μαγευτική
σαν κατσικάκι να πηδάω εδώ κι εκεί
γλυκό καλοκαιράκι χαρωπό
αχ πόσο σ’αγαπώ.


ΟΙ ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ ΜΑΣ
Δροσερά και νόστιμα παγωτά για την πιο δροσερή γιορτή του καλοκαιριού











Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου